O ülkenin en iyi hastanesindeki yoğun bakım ünitesinde iki hemşire kendi dillerinde aralarında konuşuyorlardı. Çok daha genç olanı sargılar içerisinde ve hiçbir yaşama belirtisi göstermeyen hastaya acı ile bakarak “Onbeş gündür burada, zavallının hiçbir şansı yok. Zaten bu kadar yaşaması da mucize ya…” dedi.
Diğer hemşire daha soğukkanlı davranıyordu. Yıllardır bu mesleği yapıyordu, neler görmüştü. Gerçi bu kadar ilginç bir olayla ilk kez karşılaşıyordu. O korkunç uçak kazasında, parçalanmış uçaktan canlı olarak çıkan tek insandı bu kız... Bu yatan bedenin bir kıza ait olduğunu sadece tıbbi kayıtlardan biliyordu. Bu yabancı kızın telaffuz bile edemediği adı cinsiyeti ile ilgili hiçbir şey ifade etmiyordu. Bedene ait görülen hemen hiçbir bölge yoktu. Sadece gözler, şiş ve mor bir dudak vardı…
Kayıtlara göre kız 18 yaşındaydı. Duyduğuna göre ise yaşadığı ülkede zengin bir adamın kızıydı. Para her şey demek değildi işte. Kendisi tüm hayatı boyunca para için çok çalışmış ama ancak sade yaşantısını sürdürebilmişti. Üstelik kendini çalışmaya adadığı için bir yuva bile kurmamıştı. Yaşına rağmen hala çalışmak zorundaydı para için. Ama yaşıyordu ve sağlıklıydı… O zengin ve genç beden ise ülkesinden çok uzakta bir hastanede, soğuk bir yoğun bakım ünitesinde ümitsiz bir durumda, şuursuzca yatmaktaydı.
Deneyimli hemşire arkadaşını dinlerken işini yapmaya devam ediyordu. Fütursuz bir şekilde “yaşaması imkansız, yakında ölür” dedi. Aynı anda hareketsiz yatan bedenin gözleri hızla açıldı. Koskoca iki yeşil göz belirdi. Korku içerisinde açılmıştı o gözler. Mor dudaklar titredi, hafifçe açıldı. Kendisine tamamen yabancı bir dilde konuşulmasına rağmen kendisinden bahsettiklerini, öleceğini söylediklerini biliyordu. Nasıl bildiğini yıllarca kendine soracak ve asla cevap veremeyecekti, ama biliyordu işte… İnsanlar ne derse desin, ne düşünürse düşünsün savaşçı Mahmut beyin kızı asla yaşamı bırakamazdı. Nasıl kendisini almaya gelen o beyaz adamdan kurtulabilmişse, bu garip yerden de aynı şekilde çıkıp gidecekti… Şu an odada konuşmakta olan ukala kadınlara rağmen!
Yaralı kız zorla ağzını açtı ve zor duyulacak bir şekilde konuşmaya başladı:
- Ya..yaş.. yaşayacağım, ölmeyeceğim…. Yaşayacağım… yaşayacağım…
O kız Cerendi… Hemşireler doktorları çağırırlarken O yaşayacağını, ölmeyeceğini sayısız kez tekrar edip durdu…
13 yorum:
ay ama ya napcaz şimdi ya çabuk yaz nolur ya çok heyecanlı gidiyo bu roman (ne çok ya var dimi cümlede napiyim sen öle yazınca bu ya'ları kullanmamak mümkün değil şekerim)
yazılarım çıkmıyor benim :((
Hadii, gittikçe konu derinleşiyor,o kadar kalabalık başlayan romanın konusu tek kişiye düştü. Hadi bakalım Renkler Hanımcım devamını bekliyoruz sabırsızlıkla
Emreciğim, 5. bölümde tıkandım!!! İmdat!!! Aslında biraz yazdım ama hoşuma gitmedi. Cuma evdeyim, inşallah şu ilham denilen şey gelir:-)
Gamzeliciğim, neyseki bu çıkmış:-)
Böğürtlen gözlücüğümün annesi, siz öyle kalabalık kalabalık gidecek sanmıştınız dimi... Bir iki kahraman gelecek romana merak etmeyin. Biri süpriz bir kişilik olacak...
Bir de geride kalan bir kız daha vardı. O ne yapacak haberi alınca acaba?
Çok heyecanlı bacım.. devam et. İlham Perisi hep omuzlarında uçsun.:))
Ayçiçekçiğim, o kızın ne olduğunu bir sonraki bölümde öğreneceksin merak etme...
Ah İnce Gülcüküm, şu ilham denen şeyi bulsam bırakmayacağım. Bir sonraki bölüm elimde kaldı, hiç içime sinmedi. Cuma günü evdeyim, belki ilham oraya gelir, ne dersin, gelir mi?
aboov.kahraman birkişiye indi.Ben şok.
tabi bir de amca kızı var.şirket şimdi bunlara mı kaldı?
hıım, bu iyileşene kadar öbürü tüketmese bari ortalığı.:(
Bir sonraki bölümde birkaç kahraman daha olacak merak etme Yağmur Damlacıkı... Kuzenle ilişkilerine de göz atacağız:-)
Thank you site admin for this post :)
oha yani bu kadar site mi olur la
çet çet sohbet
Yorum Gönder